Yoshitaka Gigō Funakoshi – 船越義豪 (1906–1945)

Ο Gigo Funakoshi ήταν ο τρίτος γιος του Gichin Funakoshi (ιδρυτής του Shotokan Karate) και ήταν ο κύριος υπεύθυνος της ανάπτυξης των θεμελίων του σύγχρονου στυλ Shotokan karate.

Ο Gigo μετακόμισε από την Οκινάουα στο Τόκιο με τον πατέρα του όταν ήταν 17 ετών και αργότερα έγινε ραδιογράφος του Τμήματος Φυσικής και Ιατρικής Διαβούλευσης του Υπουργείου Παιδείας της Ιαπωνίας.

Όταν πέθανε ο δάσκαλος του Gichin Funakoshi, Takeshi Shimoda, ο Gigo πήρε τη θέση του στην οργάνωση του Shotokan διδάσκοντας σε διάφορα πανεπιστήμια. Ο Gichin Funakoshi μεταμόρφωσε το καράτε από μια καθαρά πολεμική τέχνη σε ένα φιλοσοφικό τρόπο ζωής ή αλλιώς Βudo Karate, αλλά ο γιος του Gigō άρχισε να αναπτύσσει τεχνικά το καράτε που διαχωρίζοντάς το από τις τοπικές πολεμικές τέχνες της Οκινάουα.

Μεταξύ του 1936 και του 1945, ο Gigo ενίσχυσε τεχνικά το Shotokan Karate κάνοντάς το ακόμη πιο ισχυρό, επηρεασμένος από το σύγχρονο Kendo και Iaido, από τον sensei Nakayama Hakudō. Το έργο του Gigo για την ανάπτυξη του Ιαπωνικού καράτε έγινε κυρίως γνωστό από τους δασκάλους Shigeru Egami και Genshin Hironishi, οι οποίοι αργότερα σχημάτισαν το στυλ shotokai karate.

Σημαντικές αλλαγές στο Shotokan Karate 

Μέσα από τη διδασκαλία του και την κατανόηση των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, ο Gigō έγινε ο τεχνικός δημιουργός του μοντέρνου Shotokan Karate. Το 1946 εκδόθηκε το βιβλίο Karate Do Nyumon από τον Gigo και τον Gichin Funakoshi. Ο Gigo είχε γράψει το τεχνικό μέρος, ενώ ο πατέρας του Gichin έγραψε το προοίμιο και τα ιστορικά μέρη.

Ενώ οι αρχαίες τέχνες του To-de και Shuri-te έδωσαν έμφαση στη χρήση και την ανάπτυξη του άνω μέρους του σώματος, τεχνικές ανοιχτών χεριών, κοντινή απόσταση, κλειδώματα αρθρώσεων, πιασίματα, σημεία πίεσης και η χρήση του μπροστινού λακτίσματος, οι παραλλαγές του Gigo ανέπτυξαν τεχνικές μεγαλύτερης απόστασης που εντυπωσιάζουν, χρησιμοποιώντας τις χαμηλές στάσεις που βρίσκονται στο παλιό στυλ Kendo και Iaido kata.

Ο Gigo επίσης ανέπτυξε ψηλότερα λακτίσματα, όπως το mawashi geri (ημικυκλικό λάκτισμα), yoko geri kekomi (πλάγιο διεισδυτικό λάκτισμα), yoko geri keage (πλάγιο λάκτισμα με σναπ), fumikiri, ura mawashi geri (λάκτισμα με αντίθετη πορεία του mawashi geri – μερίδιο της εξέλιξης του ura mawashi πιστώνεται και στον Sensei Taiji Kase), ushiro ura μawashi geri (κυκλικό περιστροφικό λάκτισμα 360 μοιρών) και ushiro geri kekomi (πλάγιο περιστροφικό διεισδυτικό λάκτισμα). Ο Gigo ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τις βαθιές του στάσεις και τα λακτίσματα του και εισήγαγε την fudo dachi (ριζωμένη στάση) και τεχνικές λακτισμάτων όπως το yoko geri (πλαϊνό λάκτισμα), mae geri (μπροστινό λάκτισμα) στο Shotokan Karate.

Οι τεχνικές λακτισμάτων του Gigo γινόντουσαν με μεγαλύτερη ανύψωση του γονάτου σε σχέση με άλλες πολεμικές τέχνες η άλλα στυλ του καράτε και δόθηκε έμφαση στη χρήση των γοφών.  Άλλες τεχνικές εξελίξεις περιλάμβαναν την περιστροφή του κορμού σε πλάγια θέση (hanmi) κατά το κλείδωμα και την ώθηση του πίσω ποδιού και των γοφών κατά την εκτέλεση των τεχνικών. Αυτές οι προσαρμογές δυνάμωσαν ακόμη περισσότερο τις τεχνικές του Shotokan μέσω της σωστής ευθυγράμμισης του σώματος. Ο Gigo επίσης προώθησε το ελεύθερο kumite.

Το μαχητικό στυλ του Gigo ήταν να χτυπήσει γρήγορα και δυνατά, χρησιμοποιώντας χαμηλές στάσεις και μακριές επιθέσεις, συνδυασμούς τεχνικών και βηματισμών παρμένους από το παλαιό Kendo και Judo. Η ενσωμάτωση αυτών των αλλαγών στο στυλ του Shotokan διαχωρίζει αμέσως το Shotokan από το καράτε της Οκινάουα.

Ο Gigo έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην χρήση της ευθείας γροθιάς (tsuki – oi tsuki) και της γροθιάς με αντίθετο πόδι (gyaku tsuki).  Οι προπονήσεις στο dojo (σχολή) του ήταν εξαντλητικές, και κατά τη διάρκεια αυτών, ο Gigo ζητούσε από τους μαθητές του να καταβάλλουν διπλάσια προσπάθεια – ενέργεια από ότι θα χρειαζόταν σε μια πραγματική αντιπαράθεση. Υποστήριζε ότι μέσω της εξαντλητικής προπόνησης θα τους προετοίμαζε για μια πραγματική κατάσταση μάχης, αν προκύψει.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του 

Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης κατά την διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου εξασθένησαν τον Gigo, αλλά συνέχισε την εκπαίδευση στο Shotokan Karate. Πέθανε από φυματίωση στην ηλικία των 39 ετών στις 24 Νοεμβρίου 1945, στο Τόκιο της Ιαπωνίας.