Μετά την αποφοίτησή του το 1944, ο Δάσκαλος Sugiura πέρασε ένα χρόνο στο Ναυτικό Σώμα Ιπτάμενων Σωμάτων Tsuchiura, αλλά σύντομα επέστρεψε στην πολεμική τέχνη που αγαπούσε, συνεχίζοντας την εκπαίδευσή του στο καράτε υπό τον Δάσκαλο Nakayama Masatoshi, ενώ παράλληλα εργαζόταν σε ένα κολέγιο στο Τόκιο. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, έφτασε στο βαθμό του 3ου Νταν.

Το 1955, ο Δάσκαλος Sugiura παραιτήθηκε από τη δουλειά του στο κατώτερο κολέγιο και άρχισε να εργάζεται πλήρους απασχόλησης στο Τμήμα Καθοδήγησης της JKA. Διορίστηκε επίσης διευθυντής της JKA και του ανατέθηκε η διεύθυνση των εκπαιδευτών στο ντότζο της έδρας. Ήταν η αρχή μιας ζωής γεμάτης προσφορά στην τέχνη του καράτε. Όχι μόνο δίδαξε στο ντότζο της έδρας της JKA, αλλά βοήθησε επίσης στη θέσπιση των κανόνων για τα τουρνουά, διαιτήτευσε σε αγώνες και προπόνησε σε έως και πέντε πανεπιστήμια γύρω από το Τόκιο.

Το 1958, ένα χρόνο αφότου η ιαπωνική κυβέρνηση χορήγησε την επίσημη αναγνώριση της JKA, ο Δάσκαλος Sugiura έλαβε την πανεπιστημιακή του άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής. Κατά τα επόμενα πέντε χρόνια, εργάστηκε ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής μερικής απασχόλησης και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Asia, ενώ παράλληλα απέκτησε το 6ο Dan.

Την επόμενη δεκαετία άρχισε να παράγει υλικό για να βοηθήσει στην προώθηση του τρόπου του καράτε σε όλο τον κόσμο. Το 1961, βοήθησε στην επιμέλεια του εγχειριδίου «Βασικά του Καράτε-ντο», το οποίο εντόπισε ορισμένα κοινά, βασικά λάθη στις τεχνικές του καράτε. Το 1963, δημιούργησε μια εξάτομη, αγγλόφωνη ταινία 8 χιλιοστών με τίτλο «Σεμινάριο Καράτε». Το καλοκαίρι του ίδιου έτους, παραιτήθηκε από τη θέση του Διευθυντή της JKA και έγινε καθηγητής Φυσικής Αγωγής πλήρους απασχόλησης.

Ο κύκλος δραστηριοτήτων του Δασκάλου Sugiura συνέχισε να επεκτείνεται. Διετέλεσε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Καράτεντο της πόλης Κογκανέι και του Συνδέσμου Φυσικής Αγωγής. Εντάχθηκε στην Ιαπωνική Εταιρεία Πολεμικών Τεχνών. Και άρχισε να δημιουργεί, σε συνεργασία με την Kodansha International Ltd., μια σειρά βίντεο πέντε τόμων στα Ιαπωνικά και τα Αγγλικά για τα κάτα.

Σύντομα οι προσπάθειες του Δασκάλου Sugiura άρχισαν να προσελκύουν την προσοχή και εκτός Ιαπωνίας. Προσκλήθηκε στην Κίνα και την Ταϊβάν για το Κύπελλο Καράτεντο Φιλίας της Ιαπωνίας. Στη συνέχεια, τον Αύγουστο του 1975, πήγε στο Λος Άντζελες και τη Χαβάη για να παραστεί στη γενική συνέλευση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Καράτε και να παρακολουθήσει το 7ο Πρωτάθλημα IAKF που χρηματοδοτήθηκε από την JKA. Λίγο αργότερα, το περιοδικό “Monthly Karate-do” άρχισε να δημοσιεύει τη στήλη του.

Το 1976 ήταν μια ακόμη σημαντική χρονιά για το διεθνές καράτε. Τον Αύγουστο του 1976, ο Δάσκαλος Sugiura πλέον κάτοχος 8ου Νταν, μέλος της Τεχνικής Επιτροπής Καράτε και καθηγητής πλήρους απασχόλησης στο Πανεπιστήμιο Ασίας- συνόδευσε τον Σύλλογο Αποφοίτων του πανεπιστημίου σε μια ιστορική επίσκεψη στην Ινδονησία. Στη συνέχεια, στάλθηκε στις ΗΠΑ για να παρατηρήσει πώς διδάσκεται το καράτε σε πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια.

Την επόμενη χρονιά, ο Δάσκαλος Sugiura ολοκλήρωσε τη διατριβή του με τίτλο «Ένα Σύστημα Καράτε-ντο», η οποία πραγματευόταν την αληθινή ουσία του καράτε. Πέρασε τα επόμενα χρόνια δημιουργώντας «Διδακτικό Υλικό για το Καράτε-ντο ως Φυσική Αγωγή». Και το 1989, συνέταξε τις συμπληρωματικές οδηγίες καράτε για αυτά τα υλικά.

Τον Μάρτιο του 1990, ο Δάσκαλος Sugiura συνταξιοδοτήθηκε από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο της Ασίας και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε Κύριος Εκπαιδευτής της JKA. Το 1992, έλαβε το 9ο Dan.

Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα του Δασκάλου Sugiura στην JKA ήταν η συνεπής εστίασή του στα βασικά: kihon, kata και kumite. Όπως τονίζει, το kihon μας διδάσκει πώς να κινούμαστε, διασφαλίζοντας ότι η τεχνική μας είναι άψογη. το kumite μας διδάσκει πώς να συγκεντρωνόμαστε και πώς να εφαρμόζουμε καλύτερα την τεχνική μας για μέγιστη δύναμη. Τα kata μας διδάσκουν και τα δύο ταυτόχρονα – και ανοίγουν τον δρόμο προς την ενότητα σώματος-νου που είναι η ψυχή του καράτε.