Το μυστικό!

Το μυστικό!

Στον χώρο των πολεμικών ένας από τους μεγαλύτερους προβληματισμούς που έχουμε αντιμετωπίσει όλοι όσοι ασκούμαστε σε κάποια τέχνη και ειδικά οι αρχάριοι μαθητές , είτε αυτή η τέχνη λέγεται Καράτε, Τζούντο, Ζίου Ζίτσου, ή Κουνγκ Φου, είναι η επανάληψη.

Απορίες και σχόλια  που ακούγονται συνήθως από τους αρχάριους είναι: πάλι τα ίδια θα κάνουμε; Αφού τα έχουμε μάθει αυτά γιατί δεν πάμε παρακάτω; Αλλά και από τους προχωρημένους μαθητές όταν επαναλαμβάνουμε κάποια άσκηση (βασική τεχνική) από προηγούμενο επίπεδο (ζώνη).

Για ποιο λόγο όμως πρέπει να επαναλαμβάνουμε πολλές φορές τις  ίδιες τεχνικές ακόμα και όταν θεωρητικά τις έχουμε μάθει;

 

Ο λόγος είναι η Μυϊκή Μνήμη!

 

Τι είναι η Μυϊκή Μνήμη;

Σκεφτείτε τον εαυτό σας να προσπαθεί να ισορροπήσει σε ένα ποδήλατο για πρώτη φορά.  Η πρώτη προσπάθεια είναι δύσκολη αλλά η κάθε μια μετά από αυτή γίνεται ευκολότερη και η όλη διαδικασία καταλήγει να γίνεται αυτόματα χωρίς να χρειάζεται καθόλου σκέψη.

Το ίδιο ισχύει και όταν κάποιος  παίζει πιάνο ή κάνει καράτε. Η προσπάθεια που καταβάλλει και η επαναλήψεις όμως  που πρέπει να κάνει κάποιος είναι ανάλογες  και του βαθμού δυσκολίας  αυτού που προσπαθεί να πετύχει.

Ο στόχος είναι η άμεση αντίδραση χωρίς συνειδητή προσπάθεια  ή σκέψη. Φανταστείτε να δέχεστε  επίθεση και να πρέπει να αντιδράσετε γρήγορα και αντ’ αυτού να πρέπει να σκεφτείτε, ακόμα κι αν πρόκειται για μερικά δευτερόλεπτα.

Για να αποκτήσουμε αυτό που λέμε μυϊκή ή μηχανική μνήμη χρειάζεται να κάνουμε  τουλάχιστον 1500 – 2000 επαναλήψεις  για κάθε καινούργια  τεχνική ή συνδυασμό κινήσεων (χτυπήματα με τα χέρια, λακτίσματα, κάτα, ασκήσεις κούμιτε). Επίσης ο ίδιος αριθμός επαναλήψεων  ισχύει όταν χρειάζεται να διορθώσουμε κάτι που έχουμε μάθει με λάθος τρόπο.

 

Όλοι ξέρουμε λοιπόν πως η επανάληψη είναι ή μητέρα της μάθησης.

Τι συμβαίνει  όμως όταν δοκιμάζεται η επιμονή και η υπομονή αλλά και η φιλοδοξία του αθλητή; Μία ιαπωνική αφήγηση περιγράφει το γεγονός.

 

«Ένας μαθητής άρχισε να κουράζεται από τις συνεχείς επαναλήψεις τεχνικών από τον δάσκαλο. Παράλληλα ο δάσκαλός του, τού μάθαινε και μουσική. Αλλά του μάθαινε ένα και μοναδικό τραγούδι. Ακόμα και αυτό τον κούρασε,  ίδιες τεχνικές,  ίδιο τραγούδι, σήμερα, αύριο, μεθαύριο, μήνας,  χρόνος. Σηκώθηκε λοιπόν και έφυγε με οργή απέναντι στον δάσκαλο θεωρώντας ότι τον εκμεταλλευόταν. Στον δρόμο του σταμάτησε σε ένα χάνι. Εκεί γινόταν ένας διαγωνισμός τραγουδιού με χρηματικό έπαθλο. Πήρε μέρος λοιπόν και με το μοναδικό τραγούδι του κέρδισε.

Εκεί σκέφτηκε,  πήρε τον δρόμο και γύρισε στον δάσκαλο του συνεχίζοντας ταπεινά την προπόνησή του ξεκινώντας με ένα ταπεινό, μεγαλοπρεπές ,”συγνώμη”.»

 

Το μεγαλύτερο Μυστικό στις  πολεμικές  τέχνες είναι η επανάληψη και πιστέψτε τα αποτελέσματα μπορεί να αργήσουν να φανούν αλλά θα φανούν σίγουρα!

 

Μάντζαρης Ιωάννης – Χρήστος

Πτυχιούχος προπονητής Καράτε από την ΓΓΑ & κάτοχος 3ου Dan από την JKA